B�R DERS B�N B�R �BRET

Hazreti �mer,Medine�ye birka� mil mesafede bir yere gidiyor. Uzaklarda,h�ng�r h�ng�r a�layan �� �ocukla �evrili bir kad�n g�r�yor. Kad�n,bir tencereyi kar��t�rmakta, bir �eyler pi�irmektedir. �nsanlar hakk�ndaki �B�y�k� tabirinden daha b�y�k Hazreti �mer,kad�na �ocuklar�n ni�in a�lad���n� soruyor. ��nk� analar�,onlara iki g�nden beri yemek verememi�tir; �aresi kalmay�nca da tencereye su koyarak un kaynat�yormu� gibi taklit yapmaktan ve b�ylece �ocuklar� oyalamaktan gayri elinden bir �ey gelmez olmu�tur. Hazreti �mer,hemen Medine�ye gidiyor;ta��yabilece�i kadar un,ya�,hurma alarak s�rt�na vuruyor ve ayn� yere d�n�yor. Halifeyi arkas�ndan takip eden k�lesi yalvar�yor:

-M�saade et de ben ta��yay�m.

-Hay�r! K�yamet g�n� benim y�k�me ortak olacak de�ilsin!..

Hazreti �mer,kad�n�n yan�na geliyor. G�dalar� teslim ediyor. Kad�n�n ne�e ve saadetten u�u�unu mahzun g�zlerle seyrediyor. Ate�in yak�lmas�n� bizzat �zerine al�yor. Yemek bittikten ve �ocuklar,art�k g�zleri kuru,oynamaya ba�lad�ktan sonra,analar� ellerini a��p ta g�nl�n i�inden �u ���l��� kopar�yor:

-Allah sana m�kafat�n� versin! �mer�in oturdu�u makama sen lay�ks�n,o de�il!

Ve Hazreti �mer,�mer�in kendisi oldu�unu s�ylemeden,inci gibi g�zya�lar�yla s�sl� g�zler ve g�zlerinde g�lge g�lge d���ncelerle Medine�ye d�n�yor.

B�YLEYKEN?

EVET,EY B�T�N �NSANLIK! B�YLEYKEN???

N.Faz�l K�sak�rek/M�min-Kafir